Ken je dat? Dat je erg drukke weken hebt op het werk en er privé ook nog het een en ander van je verwacht wordt? Op een gegeven moment is het eigenlijk te veel, maar toch blijf je over je grenzen heen gaan? Velen weten hun balans weer terug te vinden, maar helaas lukt dit niet iedereen…
In mijn functie als Casemanager Medische Taakdelegatie spreek ik geregeld medewerkers die zich in bovenstaande situatie herkennen. Onlangs nog sprak ik een medewerker die langzaam aan het opkrabbelen is. Met haar leidinggevende heeft ze een werkopbouw schema opgesteld, tijdens fase van opbouw wordt er toegewerkt naar volledig herstel.
Een mooi bericht dat deze stap genomen kan worden! Maar op de weg terug? Dat leek voor de medewerker nog niet helemaal zo te voelen. In het gesprek kwamen een aantal zaken naar voren.
Naast haar karakter, speelden er op de werkvloer een aantal zaken die haar nog steeds veel onrust gaven. Medewerker wilde hier eigenlijk liever niet bij stilstaan. ‘Eerst maar eens opbouwen tot volledig herstel en dan zien we wel weer verder’. Voor mij niet de juiste werkwijze. Heel hard werken aan jezelf maar ondertussen totaal leeglopen op onbesproken verwachtingen/afspraken. Iets met dweilen met de kraan open?
Kortom de juiste stap in deze situatie is het gesprek met elkaar aangaan. Zaken verhelderen en verwachtingen richting elkaar uitspreken. Tijdens dit gesprek hebben we het gehad over hoe de opbouw van werk eruit gaat zien. We hebben niet alleen gesproken over het opbouwen van het aantal uren, maar juist ook over hoe iemand in een stressvolle werkomgeving weer kan wennen aan de drukte.
Door verwachtingen helder te maken en te bespreken wat iemand nodig heeft krijgt een medewerker rust en duidelijkheid. Op deze manier kan er echt gewerkt worden aan duurzaam herstel.